Derinlerde bir çok insan, onlara bağırdıklarında köpeklerine zarar verdiklerini varsayıyor, sonuçta öfkemizi kaybedebiliriz, ama empatimizi değil. 90’dan fazla köpeğin katıldığı bir çalışma bunu doğruladı ve onlara bağırmanın zihinsel durumlarını olumsuz etkileyebileceğini keşfetti.
Ayrım
Araştırmacılar Porto Üniversitesi’ne onların yürüten Dr. Ana Catarina Vieira de Castro liderliğindeki Portekiz,, çalışma arkadaşı köpekler üzerinde bağırıyor ve caydırıcı eğitim kullanarak bunlar üzerinde olumsuz bir etkisi olup olmadığını belirlemek için.
Bunun için 92 refakatçi köpek seçtiler ve onları 2 gruba ayırdılar: oyunlar ve muameleler gibi, ödül tabanlı yöntemler kullanarak eğitilenler ve bağırmak ya da tasmakla sarsmak gibi engelleyici tabanlı yöntemler kullanarak eğitilenler.
Çalışma köpeklerde sinirlilik belirtileri ölçülmüştür.
Bilim adamları, hem olumlu hem de negatif pekiştirme yöntemi gruplarında, eğitimdeki hayvanların davranışlarını gözlemlemek için yola çıkmışlardır. Bu şekilde esneme, bacak kaldırma, şişirme ve dudak yalama gibi köpeklerde stres belirtilerini ve gerginlik veya rahatlama seviyelerini tespit edebildiler.
Ek olarak, kortizol gibi kaygı ve gerginlikle ilgili kimyasalları belirlemek için her iki grubun köpeklerinden tükürük örnekleri almıştır. Bu örnekleri kullanarak, her bir gruptaki köpeklerin stres seviyesini hesaplayabildiler. Cezalandırma yoluyla eğitilen köpeklerin diğer gruptakilerden daha yüksek stres seviyelerine sahip olması şaşırtıcı değildir, ancak çalışmanın sonuçları daha da ileri gitmiştir.
Sonuçlar şaşırtıcı değildi, ama sonuçları vardı.
Araştırmacılar, eğitimlerinin kendileri üzerindeki etkisinin derecesini izlemek için köpekleri bir ay sonra ziyaret ettiler. Bunun için basit bir deney geliştirdiler. Olumlu takviye ile eğitilmiş köpekler, bir kase yemeğin her zaman bir muamele içerdiği birçok durumda bir odaya girmek zorunda kaldı.
Bu arada, negatif donatı ile eğitilmiş köpekler, yemek kablarının her zaman boş olduğu odalara alındı. Birkaç dakika içinde, ilk grubun köpekleri, odadaki kasenin her zaman sürpriz muamelesi olduğunu anlamaya başladı, ancak ikinci grubun köpekleri, onları bekleyen hiçbir şey olmadığını ve kaselere her zaman daha isteksiz bir şekilde yaklaştığını öğrendi. saati. Araştırmacılara göre, bu, oyunlarla ve bir köpekle muamele ile pozitif takviye kullanmanın, uzun süreli eğitim için, yükseltilmiş sesler ile negatif takviye kullanmak ve gücü olumsuz bir şekilde kullanmaktan daha etkili olduğunu gösteriyor.
Stres sadece eğitim sırasında köpekleri etkilemez, aynı zamanda uzun süre kalır.
“Sonuçlarımız, olumsuz temelli yöntemler kullanılarak eğitilmiş refakatçi köpeklerin, hem kısa hem de uzun vadeli düzeyde, ödül temelli yöntemler kullanılarak eğitilmiş refakatçi köpeklere kıyasla daha kötü refah yaşadıklarını göstermektedir.”
Birinci gruptaki köpekler daha stabil, gevşemiş ve pozitifti, ikinci gruptaki köpekler ise haftalar hatta haftalarca süren refahları üzerinde zararlı etkileri olan yüksek düzeyde kortizol, stres ve negatiflik göstermiştir. uzun. Bu nedenle, köpeklerin sağlığına zararlı davranmak yalnızca sağlığa zararlı değildir, aynı zamanda davranışlarını şekillendirmede de çok etkili değildir. Köpeğinizle hangi eğitim yöntemlerini kullanıyorsunuz? Sabrınızı kaybetmemek konusunda tavsiyeniz var mı? İpuçlarınızı bizimle yorumlarda paylaşın.